არარეზიდენტის საშემოსავლოთი დაბეგვრა
134 მუხლის მიხედვით თუ არარეზიდენტი ემსახურება საქართველოს საწარმოს და არარეზიდენტს საქართველოში არ გააჩნია მუდმივი დაწესებულება, მაშინ აღნიშნული მომსახურებისთვის გადახდილი თანხა ექვემდებარება დაბეგვრას.
საგულისხმოა, რომ დაბეგვრა მაშინ არის აქტუალური, როდესაც:
1. საკითხი ეხება მომსახურებას და არა საქონელის მიწოდებას:
2. მომსახურება არ უნდა ხორციელდებოდეს საქართველოში არარეზიდენტის მუდმივი დაწესებულების მეშვეობით, ხოლო მუდმივი დაწესებულების მნიშვნელობა მოცემულია საგადასხადო კოდექსის 17 მუხლში;
3. არარეზიდენტი შემოსავალს უნდა იღებდეს საქართველოში არსებული წყაროდან საგადასხადო კოდექსის 104 მუხლის მიხედვით (საქართველოში არსებული წყაროს საკთხი საკმაოდ ვრცელი თემაა და მეტი ინფორმაციისთვის გთხოვთ იხილოთ ჩვენი შესაბამისი ბლოგი);
4. არარეზიდენტი კომპანიის მარეგისტრირებელ სახელმწოფოს და საქართველოს შორის თუ არსებობს ორმაგი დაბეგვრის თავიდან აცილების შესახებ შეთანხმება და ამ შეთანხმებით აღნიშნული მომსახურება არ უნდა იყოს დაბეგვრისგან განთავისუფლებული(ორმაგი დაბეგვრის თავიდან აცილების შეთანხმებები, მისი წაკითხვის და შინაარსის გაანალიზების საკთხი საკმაოდ ვრცელი თემაა და მეტი ინფორმაციისთვის გთხოვთ იხილოთ ჩვენი შესაბამისი ბლოგი);
თუ სრულდება ყოველი ზემოთხსენებული პირობა და დადგენილია, რომ არარეზიდენტის შემოსავალი ექვემდებარება დაბეგვრას, უნდა განისაზღვროს არარეზიდენტის შემოსავლის სახე და დაიბეგროს შესაბამისი განაკვეთების მიხედვით:
| არარეზიდენტისთვის გადახდილი განაცემის სახე | არაოფშორი | ოფშორი |
| ნავთობისა და გაზის კანონით განსაზღვრული განაცემი | 4 | |
| დივიდენდი | 5 | |
| პროცენტი | 5 | 15 |
| როიალტი | 5 | 15 |
| საერთ. გადაზიდვები(თუ ორმაგი დაბეგვრ არ ანთავისუფლებს) და კომუნიკაცია | 10 | |
| ხელფასი –ფ.პ | 20 | |
| ფართის იჯარა გამქირავებელ არარეზიდენტ ფ.პ | 20 | |
| და სხვა | 10 | 15 |
